من و نبودن .

این شعرو یه جا خوندم دوسش داشتم ، واسه افرادی مث ِ من ـــه احساس می کنم ! تو دنیا که شاد نبودیم ! ... :

روز مرگم هر که شیون کند از دور و برم دور کنید
همه را مست و خراب از مِی ِ انگور کنید
مزد غسّال ِ مرا سیر ، شرابش بدهید
مست ِ مست از همه جا حال ِ خرابش بدهید
بر مزارم نگذارید بیاید واعظ ،
پیر میخانه بخواند غزلی از حافظ .
جای تلقین به بالای سرم دف بزنید
شاهدی رقص کند ، جمله شما کف بزنید
روز ِ مرگم وسط ِ سینه ی من چاک زنید
اندرون دل ِ من یک قلم ِ تاک زنید
روی قبرم بنویسید : وفادار برفت
آن جگر سوخته ی خسته ، از این دار برفت .




لنگ نوشت : بازم حالم خوب نیس ! مث همیشه .